به خاطر سپردن اطلاعاتی مانند حروف و اعداد لازم است، اما آنچه کودک را به تفکر وامی دارد، تنها اطلاعات نیست. توانایی بهره گیری از اطلاعات به روش ها ی نو و خلاق است که کودک را متفکر بار می آورد. بسیار اهمیت دارد که کودک تان آگاه شود که با داده هایی که دارد می تواند چه کارهایی انجام دهد.
او باید بداند که چگونه از آنچه در دسترس دارد، برای اختراع چیزی که نیاز دارد، استفاده کند.
فرآیند اختراع، کودک شما را به تفکر انتقادی و دو نوع تفکر خلاق، تفکر سیال و تفکر منعطف وا می دارد.
تفکر انتقادی، توانایی ای است که بر پایه ی آن، یک ایده یا مشکل در ذهن به بخش های جداگانه تقسیم می شود. جدا کردن، مقایسه ی شباهت ها و تفاوت ها، گروه بندی مهارت های تفکر انتقادی است که کودکان به طور معمول از آن ها استفاده می کنند.
برای نمونه، هنگامی که از او می خواهید قطعه هایی با اندازه ی مختلف را برای ساختن پلی مقاوم با هم مقایسه کند، مهارت های تفکر انتقادی خود را به کار می گیرد.
تفکر سیال به معنای توانایی اجرای ایده هاست و هنگامی در عمل تحقق می یابد که کودک شما به طور عملی با ابزار فیزیکی یا ذهنی کار می کند.
فکر کردن درباره ی همه ی مسیرهایی که می تواند برای رفتن به مدرسه انتخاب کند، یا نام بردن همه ی چیزهایی که آبی رنگ هستند، مثالی از این نوع تفکر است.
تفکر منعطف توانایی در نظر گرفتن امکانات گوناگون یا دیدن موضوع یا موقعیت از زاویه های گوناگون است. خردسالان از این توانایی به میزان بالا برخوردارند.
هنگامی که از گلدان به جای کلاه و از قاشق به عنوان میکروفون استفاده می کنند یا وقتی که درباره ی دلایل ناراحتی کودکی در تصویر کتاب داستان شان می اندیشند، از این توانایی خود بهره می گیرند.
پشتیبانی از نوآوری کودک
نخستین گام برای برانگیختن قوه ی ابتکار کودک تان
در دسترس قرار دادن مقدار زیادی مواد و ابزار جالب توجه است.
او در این مرحله، پیوسته به توجه، پرسش های خوب و گفت و گو برای توصیف ایده های جدید خود نیاز دارد. شما در طول فعالیت های ابتکاری کودک تان نقش چندگانه دارید. به عنوان مراقب، مهم است که
مشاهده کنید،
گوش بدهید و
ایده ی اولیه ی کودک را با مواد ابتکاری پی بگیرید و ادامه دهید. خردسالان اغلب ایده های متفاوت و بهتری برای استفاده از ابزار و انجام کارها دارند. به عنوان پشتیبان، با تشویق تلاش های کودک تان، از او پشتیبانی می کنید. هنگامی که او در حال اجرای ایده اش است، بگویید: "وای ببین چند راه مختلف برای استفاده از این جعبه ها پیدا کردی. گذاشتن جعبه ی کوچکتر بالای بقیه، فکر خوبی بود، چون نمی افتد."
می توانید با پرسش های برانگیزاننده، برای او نقش تسهیل گر داشته باشید. پرسش های درست و مناسب، کودک شما را به راه های جدید تفکر راهنمایی می کنند. سوال های باز - پرسش هایی که تنها پاسخ بله یا خیر نداشته باشند، کودک را به تفکر خلاق و حل مسئله فرا می خوانند. پرسش هایی مانند:
درباره ی این چه فکر می کنی؟ بهتر است بعد از این چکار کنیم؟با این جعبه ی تخم مرغ یا کاغذ توالت یا کیسه و ... چه کارهایی می شود انجام داد؟چگونه می توانیم این را بهتر کنیم؟ چه اتفاقی می افتد اگر...؟
کودک شما همیشه به شما نگاه می کند. برای همین مهم است که نقش یک
الگو را برای او داشته باشید. هنگامی که او شما را در حال یافتن و آفریدن راه حل های خلاق و ابتکاری می یابد،
نمونه های ارزشمندی از تفکر خلاق را در زندگی می بیند. یک راه برای کمک به دیدن این فرآیند، بازگو کردن مرحله های آن درزمانی است که خودتان دارید این فرآیند را انجام می دهید. برای نمونه، می توانید بگویید: "من یک مشکل جالب دارم. حوصله ی ما از چاپ دستی سر رفته است. فکر می کنی چه کار دیگری می توانیم با استفاده از رنگ انجام بدهیم؟"
وقتی شما این گونه رفتار می کنید و واژه هایی مانند "فکر کردن، مسئله و گمان کردن "را به کار می برید و بر آن ها تاکید می کنید، کودکان نیز از این واژه ها برای توصیف روند تفکر خلاق خود استفاده خواهند کرد.
رویش طلایی کوچولوها