شب ادراری کودک

شب ادراری کودک
شاید یکی از کابوس‌ های کودکان در سنین پایین، عدم کنترل دفع ادرار در خواب شبانه باشد، کابوسی که باعث خجالت کودک هنگام خارج شدن از رختخوابش می‌ شود. شب ادراری مشکلی است که برخی از والدین، کودکان را به خاطر آن تنبیه می ‌کنند، غافل از این که، این امر کاملا بدون اختیار کودک رخ می ‌دهد. اما واقعا این مساله به چه علت رخ می‌ دهد و چگونه می ‌توان آن را کنترل کرد؟ شب‌ادراری یا ناتوانی در کنترل ادرار، دفع غیر ارادی ادرار در هنگام خواب است که در میان کودکان کم سن شایع است. بیش از 15 تا 20 درصد از کودکان 5 تا 6 ساله و حدود یک درصد از نوجوانان، شب‌ادراری را تجربه می ‌کنند.
         

شایع ترین سن بروز شب‌ادراری، حدود 3 سالگی است. این مشکل معمولا بین سنین 6 تا 8 سالگی و همزمان با بزرگ شدن مثانه و بهبود قدرت کنترلی مثانه از بین می ‌رود.

معمولا شب‌ادراری پدیده‌ای ارثی بوده و در پسران بیش از دختران رواج دارد که به طور معمول پس از بلوغ متوقف می شود.

 معمولا دو نوع شب‌ادراری وجود دارد:

1-  شب‌ادراری اولیه : معمولا به دلیل عدم رشد کامل سیستم عصبی رخ می ‌دهد. حدود 20 درصد از کودکان 5 ساله حداقل یک بار در ماه دچار این مساله می‌ شوند که در پسران، 5 درصد و در دختران 1 درصد است.

2- شب‌ادراری ثانویه : معمولا 6 ماه پس از فراگیری دفع ادرار بروز می‌ کند. تنها 2 تا 3 درصد از کودکانی که دچار چنین شب‌ادراری می ‌شوند، دلیل پزشکی برای این مساله دارند.

 شایع ترین سن بروز شب‌ادراری، حدود 3 سالگی است. این مشکل معمولا بین سنین 6 تا 8 سالگی و همزمان با بزرگ شدن مثانه و بهبود قدرت کنترلی مثانه از بین می ‌رود.

کودکانی هم که در روز دچار بی ‌اختیاری ادرار می ‌شوند، به احتمال زیاد به نوعی اختلال عضوی مبتلا هستند. بی ‌اختیاری ادرار در روز، در دختران شایع‌ تر از پسران است.

 علت شب‌ادراری چیست؟

شب‌ادراری یک مشکل رفتاری نیست و به احتمال زیاد به چگونگی خوابیدن کودک هم بستگی ندارد. بسیاری از والدین بر این باورند که کودکشان خواب عمیقی دارد و همین مسئله باعث شب‌ادراری در او می‌ شود. این در حالی است که تحقیقات، هیچ تفاوتی در الگوی خواب کودکانی که دچار شب‌ادراری می ‌شوند و کودکان طبیعی پیدا نکرده است.

طبق شواهدی که به دست آمده، شب‌ادراری به علت تاخیر رشد در فرآیند طبیعی دریافت پیام ‌های کنترل ادرار شبانه ایجاد می ‌شود. این فرآیند طبیعی شامل ترشح هورمونی است که کلیه را وادار می ‌کند در طول شب، ادرار کمتری تولید کند.

        اضطراب کودک

اضطراب کودک نیز می تواند باعث شب ادراری شود. این اضطراب ممکن است ناشی از عصبانیت والدین، نقل مکان به خانه‌ای جدید، جدایی والدین، از دست دادن یکی از اعضای خانواده، موقعیت‌های اجتماعی نا آشنا، بروز اتفاقات دشوار خانوادگی برای کودک مانند تولد نوزاد جدید است. البته به یاد داشته باشید که خود شب‌ادراری هم پدیده‌ای اضطراب‌آور است و انقباضات مثانه و دفع ادرار در طول روز ممکن است باعث شرمساری کودک و ایجاد اضطرابی گردد که منجر به شب‌ادراری می شود.

 یکی از دلایل شب‌ادراری، عوامل ژنتیکی است. محققان سوئدی در سال 1995 اعلام کردند که منطقه‌ای را در کروموزوم 13 انسان پیدا کرده‌اند که تا حدی مسوول بروز شب‌ادراری است، به طوری که اگر هر دوی والدین دچار شب‌ادراری باشند، احتمال این که کودک ‌شان به این مشکل مبتلا شود، زیاد و حدود 80 درصد است.

موارد بسیار اندکی از بی‌ اختیاری در دفع ادرار ممکن است به دلیل وجود مشکلات جسمی و ساختاری در سیستم ادراری کودکان باشد، مثلا در صورتی که مثانه یا مجاری ادراری مسدود شده باشد، ممکن است باعث پُر شدن بیش از حد مثانه و خروج ادرار شود.

از دلایل بروز شب‌ادراری ثانویه می ‌توان به عفونت‌ های مجاری ادراری، اختلالات متابولیکی مانند انواع مختلف دیابت، فشارهای خارجی وارد بر مثانه مانند یبوست ناشی از حجم بالای مدفوع و نیز اختلالات عصبی نخاع اشاره کرد.

 راهنمای برخورد با شب ادراری کودک

کودکی خوابیده ، با وجود آنکه 5 سال دارد، هنوز تقریبا هر شب رختخوابش را خیس می‌ کند.

به ‌طور معمول گرچه در سن 3 تا 4 سالگی، کودکان می ‌آموزند که شب‌ها ادارار خود را کنترل کنند، اما شب ادراری تا سن 6 و حتی گاهی تا 7 سالگی امری طبیعی است.

در 5 سالگی 15 درصد کودکان و در 6 سالگی 10 درصد مبتلا به شب‌ادراری‌اند که 60 درصد آنها را نیز پسرها تشکیل می ‌دهند.

دلایل پزشکی نادر است

بعضی کودکان از ابتدای تولد تا سن خاصی قادر به کنترل ادرار و مدفوع خود نیستند و به ویژه شب‌ها مدام رختخواب‌شان را کثیف می ‌کنند. این کودکان مبتلا به "شب ادراری ابتدایی"‌هستند

احتمال بروز ناراحتی‌های دستگاه مجاری ادرار در کودکان نادر است، به همین علت، انجام دادن آزمایش‌های اورولوژی کار بیهوده‌ای است.

از جمله دلایل پزشکی رایج شب ادراری، ناقصی و نابالغی مثانه و مشکلات مربوط به خواب است.

#شب_ادراری_کودکان

 

در نمونه اول، مثانه بدون هیچ دلیلی حتی زمان‌هایی که کاملاً پر نیست، منقبض می‌ شود و در طول روز، مدام کودک را به دستشویی می ‌کشاند و در طول شب نیز موجب شب ‌ادراری می ‌شود.

در مورد دوم، خواب به قدری عمیق است که شخص متوجه فرمان مغز برای دستشویی رفتن نمی‌ شود. در این افراد، تقریباً خواب سبک وجود ندارد و خواب عمیق جای آن را گرفته است.

برای دارو دادن هنوز خیلی زود است

شما مخالف دارو دادن به کودکتان هستید؟ حق دارید.

دادن دارو به کودک کمتر از 6 یا 7 سال کار بیهوده‌ و اشتباهی است. شب ادراری یک نوع بیماری نیست در نتیجه نیازی به دارو ندارد، اما اگر کودکتان از مرز 7 سالگی گذشت و باز هم دچار شب ‌ادراری بود، توصیه می ‌کنیم روش‌های دارویی را با مشاوره با پزشک به کار گیرید.

برای کودکانی که دچار مثانه‌ ناقص هستند، داروهایی وجود دارد که در کامل شدن مثانه به آنها کمک می‌ کند، اما در مورد کودکانی که دچار مشکلات خوابند، درمان‌ها کاملاً رفتاری است.

به هر حال درمان زمانی جواب می ‌دهد که کودک، خود برای "مداوا شدن"، هیجان داشته باشد. وقتی خود او تصمیم گرفت باید بازی را شروع کنید!         

روان کودک را جدی بگیرید

به طور معمول شب ‌ادراری در پی یک واقعه یا ناراحتی درونی حل نشده رخ می‌ دهد. تولد یک خواهر یا برادر، طلاق، رفتن به مدرسه، اسباب کشی و... همگی از دلایل شب ادراری کودکانی هستند که تا مدت‌ها شب‌ها رختخوابشان تمیز بوده، ولی ناگهان همه چیز عوض می‌ شود. متخصصان بیماری‌های کودکان، به این نوع شب ‌ادراری، "شب ادراری ثانوی"می ‌گویند.

       توصیه های کاربردی برای والدین

*برای یک مدت کوتاه شما می‌ توانید از روش‌های کلاسیک استفاده کنید. برای مثال از ساعت 18 به بعد به او نوشیدنی ندهید. فرمول همیشگی "دستشویی ، مسواک، بوس، لالا" را به او یادآوری کنید.

*به او یاد دهید که باید در طول شب دستشویی‌اش را نگه دارد، نه اینکه او را تهدید به تنبیه کردن کنید و نه تحقیرش کنید.

*شما باید حس مسئولیت را به او القا کنید. باید کاری کنید که این موضوع نه تنها دغدغه ذهنی شما، بلکه دغدغه ذهنی او شود.

*یک چراغ خواب روشن کنید تا او شب‌ها بدون ترس بتواند به دستشویی برود و شما را بیدار نکند.

*روی یک تقویم، شب‌هایی را که دچار شب ادراری شده و شب‌هایی را که تمیز بوده با خود او علامت بزنید و او را تشویق کنید که این موضوع را خود حل کند.

*مبادا روزها "فرزند دلبندم" خطابش کنید و شب‌ها "احمق کودن" به او بگویید!

رویش طلایی کوچولوها

 

تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید