راه کارهایی در خصوص رابطه والد و کودک

راه کارهایی در خصوص رابطه والد و کودک
دوست دارید کودکتان در آینده چه چیزی از شما و ارتباطتان با خودش را به یاد بیاورد؟ چگونه واقعا کودکتان را درک و به او نیز کمک کنید تا دریابد که او را فهمیده اید؟ چطور به جای واکنش سریع نشان دادن به کودک، احساسات او را انعکاس دهید؟ چگونه رابطه خود با کودک را تقویت کنید؟ چگونه عزت نفس او را تقویت کنید؟ چگونه یک والد مقتدر باشید؟ یادگیری راه کارهایی در ایجاد یک ارتباط موثر و شناخت کافی از مبانی اولیه آنها می تواند در پرورش یک شخصیت سالم بسیار مهم باشد.

در یک ارتباط موثر میان والدین و کودکان بررسی مبانی روان شناختی نقش مهمی در سلامت خانواده به عهده دارد. یکی از اصول مهم در فرزندپروری برقراری ارتباط صحیح و موثر میان والدین و کودکان است.

در روابط دو جانبه در خانواده رفتار فرزند بر والدین و بر هر از اعضای خانواده چه تاثیری خواهد داشت؟

دوست دارید کودکتان در آینده چه چیزی از شما و ارتباطتان با خودش را به یاد بیاورد؟

در ارتباط مؤثروالدین با فرزندان به نکات زیر توجه نماییم:

کودکان در بیان افکار و احساسشان نیازمند یک مسیریابی درست از سوی رفتار والد خود هستند که آموزش های والدین و راهکارهای برقراری ارتباط از سوی آن ها با فرزندان در این مسیریابی نقش به سزایی دارد.

چگونه واقعا کودکتان را درک و به او نیز کمک کنید تا دریابد که او را فهمیده اید؟

چطور به جای واکنش سریع نشان دادن به کودک، احساسات او را انعکاس دهید؟

چگونه رابطه خود با کودک را تقویت کنید؟

چگونه عزت نفس او را تقویت کنید؟

چگونه یک والد مقتدر باشید؟

نمونه سوالاتی هستند که میتواند دغدغه فکری والد باشد.

یادگیری راه کارهایی در ایجاد یک ارتباط موثر و شناخت کافی از مبانی اولیه آنها می تواند در پرورش یک شخصیت سالم بسیار مهم باشد.

راه کارهایی در خصوص رابطه والد و کودک 02

نمونه ای از راه کارهایی که به بهبود ارتباط والد و کودک کمک مینماید:

- احساسات کودکتان را انعکاس دهید :

انعکاس احساسات کودکان به آنها کمک می کند تا بفهمند که شما احساسات و نیازهایشان را درک می کنید. مثال "تو به عکس خودت افتخار میکنی"، "چیزی تو رو متعجب کرده"، "واقعا دوست داری اونو با دستت لمس کنی"، "تو واقعا میخوای که ما بیشتر بازی کنیم"، "تو چیزی رو که باعث تموم شدن بازی بشه دوست نداری"، "تو واقعا ناامید به نظر میرسی".

در بیان این احساسات از نزدیک و با دقت به صورت کودکتان نگاه کنید تا احساسات آنها را بهتر بشناسید.

 

-محدودیت های قاطع، ثابت و روشن اعمال کنید:

محدودیت های قاطعانه، شرایطی را فراهم می کند تا محیط برای کودکان امن و قابل پیش بینی باشد. کودکان هرگز نباید اجازه داشته باشند که به خودشان و به شما صدمه بزنند.

داشتن محدودیت ها، این فرصت را به کودک می دهد تا به مهارت خود کنترلی و مسئولیت پذیری دست پیدا کند.

 

-به توانایی های کودک احترام بگذارید و تلاش هایش را تشویق کنید: 

با تشخیص و تشویق کلامی تلاش های کودکتان، عزت نفس، اطمینان و خودانگیختگی او را افزایش دهید: "تو تلاش زیادی برای این کار کردی"، "تو تونستی این کار رو انجام بدی"، "تو برای اون چیزی که میخواهی انجام بدی برنامه ریزی کردی"، "تو میدونی که چطور باید باشی"، "به نظر میرسه که تو در مورد نحوه ی نگه داری از بچه ها چیزهای زیادی میدونی".

 

-از نظر کلامی فعال باشید: 

فعال بودن به طور کلامی نشان می دهد که شما از شرکت در بازی کودکتان خشنود هستید و به آن علاقه دارید. اگر ساکت باشید، کودکتان احساس می کند که صرفا او را تماشا می کنید.

گفتن کلمه "هوم" که عبارتی هم دلانه است برای زمانی که شما نمی دانید چه پاسخی به رفتار او بدهید، می تواند نشان دهنده ی علاقه و مشارکت شما باشد.

 

-انتخاب هایی برای کودکان مطرح کنید که فرصتی برای تصمیم و حل مسئله ایجاد می کنند: 

هنگام تمرین راجع به تعیین انتخاب، کودکان یاد می گیرند که مسئولیت انتخاب ها و اعمالشان را بپذیرند و می آمورند که فرد شایسته و لایقی هستند. ارائه حق انتخاب، رشد آگاهی کودک را تسهیل می کند. از این طریق هم به کودک اجازه داده می شود تا از اشتباهاتش درس بگیرد و هم این که تصمیم خود را بر اساس نتایج احتمالی آن مورد بررسی قرار دهد.

 

-کودکتان را به سمت انتخاب هایی سوق دهید که کشمکش بین والد وکودک رابه حداقل می رساند و مهتر از آن اینکه رابطه ی والد و کودک را تقویت می کند:

هم والد و هم کودک حق انتخاب دارند. والد مسئول ایجاد فرصت برای انتخاب نمودن و تعیین موارد قابل انتخاب است. کودک مسئول یا ناظر بر تصمیماتی است که در این حیطه میگیرد.

 

-بیان عبارات تشویق آمیز

بیان عبارات تشویق آمیز در حیطه های گونان در ایجاد رابطه موثر نقش به سزایی دارد. منظور بیان عباراتی با محتوای تشویقی در ایجاد ارتباط کلامی است و نه آنچه که به عنوان قانون های تشویقی به طور مستقیم با کودک مطرح میشود. 

عبارات تشویق آمیزی که متمرکز بر تلاش ها و پیشرفتهای کودک هستند:

" توواقعا این کار رو کردی. تو به دستش آرودی؟"

"تو واقعا برای انجام این کار زحمت کشیدی"

"تو تا وقتی جواب رو پیدا نکردی، ناامید نشدی و کارت رو رها نکردی"

"تو تونستی نصف برگه رو پر کنی در حالی که ساعت هنوز چهاره"

 

عبارات تشویق آمیزی که حاکی  از اعتماد هستند:

 "من به تو اطمینان دارم. تو بالاخره جوابو پیدا میکنی"

"این خیلی راحت نیست، اما شرط میبندم بالاخره از عهده اش برمیای"

"به نظر میرسه که برای این کار نقشه ای داری"

 

عبارات تشویق آمیزی که مبتنی بر همکاری، کمک و قدردانی هستند:

  "متشکرم، کمک بزرگی کردی."

"جای فکر داره که تو.../ من واقعا از تو ممنونم که ..."

"و در این مورد استعداد فوق العاده ای داری، میتونی به من کمک کنی؟"

 

کار گاه "راه کارهایی در خصوص رابطه والد و کودک"

نویسنده: رویش طلایی

تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید