زبانی که هنگام صحبت با کودکان نوپا به کار گرفته می شود
زبانی که هنگام صحبت با کودکان نوپا به کار گرفته می شود
کودکان نوپا و زبان: در این مرحله همانطور که آماده مکالمه جالب با کودکتان می شوید می توانید صحبت کردن به زبان "کودکانه" را متوقف کنید. زمانی که آنها نوزاد بودند از تن صدای زیر استفاده می کردید.
صحبت کردنهای کودکانه مانع رشد زبانی آنها و یادگیری صحبتهای واقعی می شود. کودکان نوپا نیاز دارند تا با آنها مانند افراد بزرگسال صحبت شود. آنها باهوش تر از آن چیزی هستند که ما فکر می کنیم و هر چیزی که به آنها گفته می شود یاد می گیرند. در کودکان این دوره یک دوره حساس برای زبان است پس از آن بهره بگیرید و آن را به درستی شکل دهید.
در صحبت کردن با آنها فقط از جملات یک یا دو کلمه ای استفاده نکنید بلکه جملات کاملی بکار ببرید
درست همانطور که با یک فرد بزرگسال صحبت می کنید. از آنها سوال بپرسید و سعی کنید آنها را در مکالماتی مشارکت دهید که نیاز به پاسخگویی از سوی آنها باشد. بدین ترتیب کودکان نوپا زبان را یاد خواهند گرفت و فقط از طریق دستور دادن یا تماشای زیاد تلویزیون قادر به صحبت کردن نخواهند بود. رابطه متقابل انسانهاست که یادگیری برقراری ارتباط را برای کودک معنادار می سازد. در عین حال که قادرند نیازها و احساسات خود را بیان کنند یادگیری برقراری ارتباط می تواند ناکامی را در کودکان کاهش دهد.
گسترش زبان و جملات نیز کمک کننده است.
وقتی با آنها صحبت می کنید فقط نگویید این یک "توپ" است بلکه بگویید این یک "توپ بسکتبال گرد نارنجی رنگ بزرگ" و یا اینکه "توپ بسکتبال" است. این مطلب پایه ای برای کودکان نوپا خواهد بود تا در حین یادگیری زبان به راحتی واژگان بیشتری نیز بیاموزند. همچنین اگر آگاه هستید، از کلمات کلی مانند ماشین استفاده نکنید مثلا بگویید این یک "پژوی قرمز رنگ" است! واژگان علمی واقعی را بکار ببرید، فقط نگویید آن یک "فیل" است بلکه اگر آن را می شناسید بگویید یک " فیل آفریقایی" است. تا حد امکان از زبان کودکانه استفاده نکنید- از لغات واقعی استفاده کنید. در یک کلاس مونتسوری شما در می یابید که کودکان سعی می کنند برای قسمتهای مختلف بدن و فعالیتهای بدنی واژگان پزشکی را بکار ببرند. آنها نمی گویند "پی پی" بلکه می گویند "کار کردن مزاج".
همچنین مهم است که به صحبتهای کودکان گوش دهید تا آنها احساس کنند که فرصت حرف زدن دارند.
این احساس موجب می شود آنها به صحبت کردن تشویق شوند. بزرگترها اغلب با پیش بینی بیش از اندازه نیازهای کودکان مانع انجام این کار می شوند و اجازه نمی دهند که برای برطرف کردن این نیازها، مکالمه ای انجام شود. به کودک کمک کنید تا به جای غان و غون کردن بتواند نیازهایش را بیان کند. به برخی از نیازهای کودکان کم محلی کنید تا سعی کنند درباره آنها با شما صحبت کنند و لغات را بکار ببرند.
زمانیکه دستور زبان آنها را تصحیح می کنید آنها را مورد انتقاد قرار ندهید.
در عوض طوری این کار را انجام دهید که خیلی آشکار نباشد و آنها را به خاطر اشتباه کردن خجالت زده نکنید. از آنها بخواهید که بارها و بارها تلاش کنند تا به درستی صحبت کنند. شخص صرفا می تواند با تکرار جمله برای کودک نوپا دستور زبان او را تصحیح کند.
مترجم:محبوبه قاقم پوش
رویش طلایی کوچولوها
*****کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است*****
