به فرزندم چی بگم؟ چی نگم!!

به جای این که ماشینتون رو هل بدید و رنج ببرید و رنج بدهید و اخرش به هیچ جا نرسید رانندگی یاد بگیرید.

تا هجده سالگی روزی پنجاه بار به جا به موقع به فرزندتون بگید تو خوبی (نه تو باهوشی، تو خوشگلی، تو زرنگی، تنها بگید تو خوبی). روزی یکبار بهش بگویید نمی دونید تا بفهمه ندونستن بد نیست و حداقل هفته ای یکبار ازش معذرت بخواید تا بدونه تنها او نیست که کار اشتباه میکنه

این پیام برای دوستانی که بچه کوچک دارند عالی است

راه های نگهداشتن عزت نفس در کودک:

1-شب هر کاری دارید کنار بزارید و برایش قصه بگید

2- اشتباهاش رو راحت ببخشید

3- خوبیهاشو بزرگ کنید

4- به حرفاش خوب گوش بدید

5- بی دلیل بغلش کنید و ببوسید

6- مقایسه ش نکنید

7-" اگه نکنی وای بحالت" رو نگید

8- گاهی باهاش کارتونایی که دوست داره ببینید

9- بهش نگید" تو دیگه بزرگ شدی بچگی نکن"

10-اگر اشتباه کردید راحت عذرخواهی کنید.

11- با فرزندتان بازی کنید

12- در سفر تلفن کنید و به او بگویید دلتان تنگ شده.

13- القای بینش: میدانم از عهده ی انجام آن بر میایی

14- مهم: روابطتان را با همسرتان ترمیم و تصحیح کنید.

من می‌گذارم فرزندم توی خانه کنار من شیرینی درست کند. دست زدن به چرخ خیاطی‌ام را برایش ممنوع نمیکنم.عکس گرفتن با دوربین خودم را ممنوع نمی‌کنم. همیشه لباس‌های رنگی می‌دوزم برایش و بهش یاد آوری می‌کنم که رسالت بزرگی در شاد کردن دل مردم دارد. من فرزندم را برای انتخاب رشته دبیرستانش پیش مشاور نمی‌برم. بهش زمان کنکور را یادآوری نمی‌کنم. تعداد تست‌هایش را نمی‌شمارم و می‌گذارم آن راهی را برود که از ته ته ته دلش دوست دارد.

برای فرزندم و دوست‌هایش مهمانی‌های کوچک خودمانی می‌گیرم. با دوست‌هایش دوست می‌شوم. رفت و آمد با قشر خاصی از افراد یا جنس خاصی از آدم‌ها را قدغن نمی‌کنم. به او انقدر محبت میکنم و به او احترام میگذارم تا در رابطه با جنس مخالف خودش بتواند تصمیم درست را بگیرد. هر کدام از لوازم آرایشم را که بخواهد بهش می‌دهم و می‌گذارم خودش به این نتیجه برسد که با چه ظاهری قشنگ تر است.