کودک به جای گریستن یا گفتن احساس ترس خود، هنگام ترسیدن شروع به حمله می کند، بالا و پایین می پرد، نمی تواند از دیگران درخواست کمک کند و به در و دیوار ضربه می زند.
* شما برای کمک به کودکتان، نباید به دنبال علت ترس او باشید؛ بلکه میزان افزایش احساس امنیت و نیز ارتباط با او ضروری و مهم است خواه شما والدین یا پرستار او باشید؛ خواه دوست یا از آشنایان او باشید.
* به احساسات کودکتان توجه کنید ضمن اینکه از آسیب زدن به دیگران ممانعت کنید و به او اجازه دهید تا ترس اصلی خود را تخلیه کند به طوری که او بتواند احساس راحتی و آرامش کند و دیگران را همچون دوستانش ببیند؛ نه اینکه او را تهدید کنید.
نگذارید از خجالت شما سوء استفاده کند
وقتی بیرون خانه هستید و او برای یک بستنی خریدن شما را میزند، حواستان باشد که به دلیل خجالت کشیدن از دیگران، تسلیم رفتارش نشوید و او را محکم بگیرید و بگویید: «باید آرام باشی والا خواسته تو بیجواب میمونه»اگر هم اصرار کرد قاطعانه اما با مهربانی بگویید: «تا زمانی که این طور رفتار کنی من خواسته تو را انجام نخواهم داد.» اگر خجالت بکشید و خیلی زود بستنی را به دستش بدهید، رفتارش را تحکیم میکند.
ارتباط درست را یاد دهید
با یک گفت وگوی دوستانه و سرشار از ابراز محبت به طور دقیق آسیبهای این رفتارش را به او گوشزد کنید. مثلا بگویید: «من این کار را دوست ندارم و خیلی غصه میخورم.» سپس پیامد انجام آن را گوشزد کنید. به عنوان مثال بگویید: «اگر به کتک زدن ادامه بدی برات بستنی نمیخرم.»
استقلالش را درک کنید
یادتان باشد آنها در سنی هستند که بیشتر از قبل معنی استقلال و مهارتهای زندگی را میفهمند بنابراین اجازه دهید خودشان لباس بپوشند و آنها را تشویق کنید اگر حوزه مسئولیتپذیریشان را افزایش دهند، جایزه میگیرند.
زیاد توجه نکنید
توجه بیش از اندازه به کودکی که میل به حرکت رو به جلو دارد را محدود میکند. این را هم به خاطر داشته باشید هر چه زودتر او را برای تربیت صحیح آماده کنید زودتر هم از برخی مسائل و دشواریها خلاص میشوید.
ریشهیابی کنید
شرایطی که منجر به این رفتار میشود را بررسی کنید. مثلا پیش از این رفتارتان با او چگونه بوده است؟ آیا برای مدت طولانی به او توجه نکرده بودید و او برای جلب نظر شما، این واکنش را بروز میدهد؟ شرایط جسمی کودک چگونه است؟ آیا هرگاه ساعات خواب یا غذا خوردنش تغییر میکند، بیشتر این رفتار را انجام میدهد؟ بهتر است عوامل موثر بر این رفتار را شناسایی کنید و درصدد رفع آنها برآیید.
باید او را محروم کنید
بچهها رفتارهای مثبت و منفی را تست میکنند. یک کودک هرقدر هم خوب باشد گاهی عصبانیت را تست میکند و این کاملا به ترتبیت کودک وابسته است. در این مرحله رفتار والدین تعیین میکند که رفتار کودک ماندگار شده و تبدیل به یک وسیله و ابزار شود یا کودک آن را ابزار مناسبی نیافته و از آن بگذرد. اگر وقتی کودک مادر را میزند، مادر عصبانی شده یا کوتاه بیاید، این کودک است که برنده میشود و این رفتار را تکرار میکند.
اگر کودک با این رفتارها باز هم مقاومت کرد و پرخاشگری اوج گرفت میتوان او را در دسته بچههای سخت و ناسازگار قرار داد و باید خدمات فردی مشاورهای دریافت شود. یادتان باشد 5 تا 10 دقیقه پرخاشگری یا نیم ساعت گریه کردن جزو مقاومت شدید محسوب نمیشود.