در موقع عصبانیت کودکان چکار کنیم ؟
کنترل عصبانیت برای پدرومادرها و بزرگترها هم کار سختی است و در طول زندگی می توانیم روش هایی را برای کنترل عصبانیت مان در مواقع مختلف به کار بگیریم. اگر نتوانیم خشم و عصبانیت را کنترل کنیم تحمل زندگی اجتماعی برایمان سخت خواهد شد و نتیجه ای جز افسردگی و گوشه گیری نخواهد داشت.
اما کودکان و نوجوانان به بلوغ فکری نرسیده اند که بتوانند خشم و عصبانیت شان را مدیریت کنند. شاید فکر کنید کودکان با مشکلات زندگی دست به گریبان نیستند و دلیلی برای عصبانی شدن شان وجود ندارد در حالی که این طور نیست و کودکان هم به خصوص در سن نوجوانی دچار ناراحتی و مشکل خواهند شد.
مثلا خواهر و برادری که با هم سازش ندارند، بی معرفی دوستان شان ، مشکل و عصبی شدن از دست معلم، فشار تکالیف و مسائل ریاضی غیرقابل حل و ... می تواند نوجوان و کودکان را عصبی کند.
برای این که بتوانید در مقابل فرزند عصبی و خشمگین تان بهترین رفتار را داشته باشید راهکارهایی را به شما پیشنهاد می کنیم تا آنها را به کار ببندید.
به کودک تان کمک کنید تصویر مثبتی از خودش داشته باشد
دختری با دوستش والیبال بازی می کرد و هر بار برنده نمی شد و از این بابت عصبانی و ناراحت بود. مادرش به او گفت چرا هر بار بعد از بازی کردن عصبی می شوی ؟
مادر بعد از چند بار پرسش و پاسخ فهمید که کودکش هر بار می بازد و به این دلیل عصبی می شود. او می گفت من بچه ناتوانی هستم و نمی توانم در بازی برنده شوم و تا به حال یک بار هم از دوستم نبرده ام. مادر به او گفت این که دوستت از تو می برد به دلیل ناتوان بودن تو نیست. تو تلاشت را می کنی اما دوستت از تو بزرگ تر است و قد بلندتری دارد پس باید او برنده شود.
مطمئن باش اگر با شخصی با قد کوتاه تر بازی کنی حتما برنده می شوی.
پس باید به کودک تان کمک کنید که تصویر مثبتی از خود داشته باشد و او را توجیه کنید که شکست نیز جزئی از زندگی است و هرگز مانع رسیدن به موفقیت نخواهد شد .
مراقب سو تفاهمات باشید تا موجب خشم کودک تان نشود
در دنیای کودکی و نوجوانی ممکن است سو برداشت ها و سوتفاهمات زیادی ایجاد شود. اگر برای کودک کوچکتر تان میوه پوست کنید یا اسباب بازی بخرید صدای کودک بزرگ تر تان در می آید که چرا به او بی علاقه و بی توجه هستید. این مورد بیشتر در مواقعی ایجاد می شود که نوزاد تازه ای به دنیا می آورید . وقتی نوزادتان بغل می کنید کودک دیگرتان تصور می کند که دیگر او را دوست ندارید.
یا ممکن است به کودک تان دستوری دهید و وقتی او انجام نداد به سراغش بروید و برای تنبیه به او بگویید چرا این قدر بی اخلاق و بی ادب شده ای ؟ چرا وقتی از تو خواستم کاری انجام دهی از جایت بلند شدی و در را پشت سرت کوبیدی؟
کودک در این موقع جواب می دهد: آن موقع که شما به من دستور دادی در حال تماشای برنامه مورد علاقه ام بودم چرا من را اینقدر اذیت می کنی؟ هیچ وقت این بلاها را به سر خواهرم نمی آوری و فقط با من لج هستی !
این از همان مواردی است که باعث ایجاد سوتفاهم در کودکان می شود و بدون این که متوجه شوید آتش خشم را در کودک تان شعله ور کرده اید و باعث شده اید خاطره ی تلخی در ذهن او ایجاد شود .
مادر در این لحظه باید به کودکش بفهماند که نمی دانسته که آن برنامه برای او اهمیت دارد و اگر در آینده این اتفاق افتاد کودک باید با لحنی مودبانه بگوید من در حال تماشای تلویزیون هستم و بعد از آن کار را انجام خواهم داد .
باید مواظب این قبیل سو تفاهمات باشید و به کودک تان نیز یاد دهید در این مواقع به جای نشان دادن واکنش تند و بی ادبانه با لحنی درست حرفش را بزند تا هم والدین و هم کودک راضی باشند.
عواملی که باعث عصبانیت کودک می شود را از او دور کنید
بعضی عوامل وجود دارد که عصبانیت را در او تحریک می کند، باید این عوامل را به حداقل برسانید. مثلا بازی فوتبال، سریال یا کارتونی خاص یا دوست زورگو که باعث عصبانیت او می شود را از کودک تان دور کنید.
اگر فکر می کنید حق با اوست به کمکش بروید. او در آینده با این مشکلات و عوامل روبه رو می شود اما باید بدانید وضعیت روحی او در سن بزرگسالی با سن کودکی متفاوت می باشد.
به او آموزش دهید که در موارد غیرضروری عوامل عصبانیت را از خود دور کند.
زمان عصبانیت کودک تان را مدیریت کنید
وقتی کودک تان عصبانی است باید دنبال راه حلی باشید که او را آرام کند. تماشای برنامه ی شاد تلویزیون، گوش دادن به موزیک، تماس با دوستان، به پارک رفتن و .. نمونه هایی است که می تواند کودک شما را به آرامش برساند.
بهترین روش این است که در این زمینه نظر کودک تان را بپرسید. او خیلی خوب می داند که چه چیزی می تواند او را در این مواقع به آرامش برساند.