منظور از مقوی کردن غذای کودک این است که انرژی کودک بیشتر شود . بخصوص کودکانی که دچار اختلال رشد شده اند باید انرژی بیشتری به بدنشان برسد . برای اینکه انرژی غذای کودک بیشتر شود بر اساس سن کودک در هر زمان می توان به غذای او موادی اضافه نمود .
منظور از مغذی کردن ، اضافه نمودن موادی است که علاوه بر انرژی ، پروتئین ، ویتامینها و املاح غذایی کودک را بیشتر می کند .
مواد غذایی و پروتئینی برای رشد کودک ضروری اند برای اینکه پروتئین غذای کودک بیشتر شود می توانید :
1. حتی الامکان مقداری گو.شت بصورت تکه ای یا چرخ کرده ( مانند : گوشت مرغ ، ماهی ، گوسفند و گوساله ) به غذای کودک اضافه کنید .
2. حبوبات مثل نخود ، لوبیا ، عدس ، ماش منبع خوبی از پروتئین هستند . با شروع ۹ ماهگی برای تأمین پروتئین مورد نیاز کودک حبوبات کاملاً پخته و له شده به سوپ کودک اضافه کنید .
3. افزودن تخم مرغ به غذای کودک می تواند پروتئین غذای کودک را بیشتر کند . برای مثال : تخم مرغ آب پز را داخل پوره سیب زمینی و یا سوپ کودک بعد از طبخ رنده کنید ( در مورد کودکان زیر یکسال باید فقط زرده تخم مرغ به کودک داده شود ) .
برای افزایش ویتامینها و املاح غذای کودک از چه مواد غذایی می توان استفاده کرد ؟
سبزیجات منابع غنی از ویتامینها هستند . استفاده از سبزیجات برگ سبز مثل اسفناج ، جعفری ، شبت و گشنیز و یا هر نوع سبزی دیگری که در دسترس است در داخل سوپ و سایر غذاهایی که به کودک داده می شود ویتامینها و برخی از املاح مورد نیاز برای رشد کودک مثل آهن را تأمین می کند ( فراموش نکنید در زیر یکسال به کودک نباید اسفناج داد ) .
سبزیجات زرد و نارنجی رنگ مثل : کدو حلوایی ، هویج و گوجه فرنگی دارای ویتامین A هستند و استفاده از این سبزیجات در غذای کودک به تأمین ویتامین A مورد نیاز برای رشد کودک کمک می کند .
یک راه برای مقوی کردن غذای کودک :
· سعی کنید برای تهیه سوپ و یا کته از گوشتهای با استخوان استفاده کنید . مثل : ران مرغ یا ماهیچه گوسفند تا املاح و چربی بیشتری به بدن کودک برسد .
· مغذی کردن غذای کودک زیر یکسال که دچار افت یا ایست وزنی شده :
· از جوانه ماش یا جوانه گندم یا پودر این جوانه ها در سوپ کودک بریزند زیرا علاوه بر اینکه سرشار از ویتامین های ب و ث هستند به هضم غذا هم کمک می کنند .
· پودر جوانه گندم ، جو پرگ ، بلغور گندم را هم می توانید له کرده و با شکر ، شیر و کمی روغن یا کره بپزید و در حجم کم و در دفعات بیشتر به کودک بدهید .
· در حدود ۱۱ ماهگی می توانید کمی خامه پاستوریزه به سوپ کودک اضافه کنید .
استقلال کودک با غذا خوردن آزاد رشد می کند
والدین باید از تغذیه اجباری کودک خودداری کنند و کودک را هنگام غذا خوردن آزاد بگذارند تا احساس استقلال کودک رشد کند و با احساس رضایت از تغذیه ، از آن لذت ببرد .
همچنین به مادران توصیه می شود غذاهای متنوعی برای کودک تهیه کنند و به او اجازه امتحان تمام غذاها را بدهند تا کودک از بین آنها غذای مورد علاقه خود را انتخاب کند و از تحمیل سلیقه خود در انتخاب غذا به کودک بپرهیزند .
یک برنامه غذایی متعادل شامل غذاهایی می باشد که علاوه بر رفع گرسنگی ، مقدار لازم و کافی از هر یک از عناصر غذایی و مواد مغذی برای وصول به تندرستی کامل را در بر داشته باشد .
یکی از مهمترین راهها برای اطمینان از تأمین نیازمندیهای تغذیه ای کودک ، استفاده از چهار گروه اصلی غذایی شامل : گروه لبنیات ، گروه نان و غلات ، گروه گوشت و تخم مرغ ، حبوبات و مغزها و گروه میوه و سبزی است .
در خصوص اصول تغذیه در کودکان ، توجه مادران را به توصیه های زیر جلب می کنیم :
1. غذای دلخواه کودک را تهیه کنید و اگر به دلائلی کودک میل به غذاخوردن ندارد از یک اسباب بازی مورد علاقه کودک برای تشویق او به غذاخوردن استفاده کنید .
2. مواد غذایی مقوی و مورد نیاز کودک را به غذای او اضافه کنید ( مثل اضافه کردن گوشت گوساله به ماکارونی ) البته این کار باید با احتیاط صورت گیرد ، به طوری که کودک به تدریج به غذای جدید علاقمند شود .
3. برای کم کردن حساسیت کودک نسبت به غذا ، او را در تهیه غذا دخالت دهید ، مانند پختن و مخلوط کردن مواد غذایی با یکدیگر و یا دادن غذا به عروسک و یا حیوانات .
4. فاصله بین وعده های غذایی کودک را کنترل کنید چون کودک گرسنه برای خوردن غذای جدید نسبت به کودکی که در فواصل غذا با خوردن تنقلات سیر شده است ، تمایل بیشتری نشان می دهد ، در ضمن فاصله زمانی دادن تنقلات تا وعده های اصلی غذا ( نهار ، شام ) را نیز کنترل کنید .
5. برای تشویق کودک به غذا خوردن ، از ظرف غذای مخصوص کودک استفاده کنید .
از تغذیه اجباری کودک خودداری کنید . گاهی اوقات به نظر می رسد مادران به هنگام بی اشتهایی کودک نسبت به مسئله رشد و نمو کودک حساس می شوند . آنان در مورد نقش مادری خود احساس ناتوانی می کنند و در نتیجه سطح اضطراب آنان بالا می رود و قادر به اصلاح بی اشتهایی در کودکان نیستند و هنگام غذا دادن به کودک وقتی با امتناع کودک از غذا خوردن مواجه می شوند احساس ناکامی می کنند