آمادگی قبل از بارداری (2)

) نکات تکمیلی در زمینه آمادگی برای بارداری)
مورد اول- سلامت فیزیکی و روانی است . یعنی کسی که مایل است پدر و مادر بشود باید سلامت فیزیکی و روانی خودش را چک کند و حتی در این زمینه آگاهی های لازم را به دست بیاورد . 
مورد دوم- باید مطمئن بشود که روابط خوبی با همسر و خویشاوندان خود دارد . به عبارت دیگر آمدن بچه این روابط را به هم می ریزد و برخی از افراد را که در حاشیه و کنار بودند دوباره به صحنه می آورد و مسائل و مشکلات گذشته و یا پنهان شده را آشکار می کند . 
مورد سوم- توافق درباره ی داشتن کودک و زمان و وضعیت مربوط به آن است . به بیان دیگر در این گونه موارد به هیچ وجه موافقت یکی و مخالفت دیگری نمی تواند مبنای انتخاب قرار بگیرد، تا زمانی که هر دو با تمام وجودشان مایل به داشتن فرزند نیستند ، تا زمانی که همه ی موانع برداشته نشده ، تا زمانی که در مورد اصول و اساس این رابطه با هم توافق نکره اند داشتن فرزند اشکال بزرگی خواهد بود و گرفتاری های فراوان را به دنبال خواهد داشت. 
مورد چهارم- وضعیت اقتصادی آن ها است . باید خاطرشان آسوده باشد که امکانات مالی لازم را جهت بزرگ کردن فرزند دارند . در این زمینه خوش بختانه در شرایط عادی فرزند هزینه ی زیادی ندارد ، بنابراین نباید این تصور به وجود بیاید که از نظر اقتصادی کاملا و برای همیشه باید تامین باشد، ولی داشتن حداقل امکانات اقتصادی، مخصوصا با تغییراتی که در خانه پیدا می شود و امکان کار نکردن یکی یا برخی از اوقات حتی هر دو را باید به حساب آورد. 
مورد پنجم- مساله آگاهی و مهربانی است ، به این معنا که ما بدانیم اساس کار تربیت 2 چیز است: یکی آگاهی و دانایی ماست، و دیگری مهربانی است. و مطمئن باشیم که در زمینه ی آگاهی و مهربانی به ‌آن اصل و اساسی که لازم است در این زمینه رسیده ایم و آماده ایم که موجود دیگری را به این جهان بیاوریم که با آگاهی و مهربانی امکان دادن سلامت روانی و یا فراهم کردن شرایط زندگی او را داشته باشیم. 
مورد ششم- بدون تردید داشتن وقت ، حوصله و انرژی است. برخی از ما اصولا برای خودمان هم حوصله نداریم. برخی از ما حتی برای کارهای ضروری و لازم هم با مشکل روبه رو هستیم . بسیاری از ما به دلیل ویژگی های روانی و حالاتمان احتمالا از انرژی لازم برای اداره زندگیمان و خودمان برخوردار نیستیم . معلوم است که در چنین شرایطی احتمالا بزرگ کردن کودک مسئله بسیار جدی خواهد بود. 
مورد هفتم- مسئله وقت است. بسیاری از ما هنوز مرحله درسمان ادامه دارد. بسیاری از ما هنوز دوره های خاصی را باید بگذرانیم. افرادی هستند که به دلیل نوع کار، سفری که دارند،انتظاراتی که از آن ها هست ،وقت لازم و اضافه را که باید فراهم کنند که از آن طریق بتوانند به فرزندشان برسند نخواهند داشت و بدون تردید برای ما به عنوان کسی که مایلیم صاحب فرزند بشویم، فرزند باید در اولویت ، یا ترجیح اصلی و اساسی زندگی قرار بگیرد. به این معنا که برای ما مسئله فرزند باید اصل مقدم باشد زیرا سلامت و سعادت او کاملا مرتبط و موکول به رفتار ما خواهد بود .
هشتم - ما باید مطمئن باشیم که از حمایت و محبت دیگران برخورداریم. به عبارت دیگر این کار، یا باری است که به تنهایی به سامان نمی رسد و وجود و حضور افرادی که می توانند با راهنمایی ،هدایت و حمایتشان مارا کمک کنند ، ضروری است در غیر این صورت در برخی از موارد احساس تنهایی یا جدایی می تواندن مسئله آفرین باشید.
نهم- ما باید مطمئن باشیم که با تولد فرزند زندگی ما به نوعی آغاز شده، رابطه ما به طریقه ی جدید و بهتری به وجود آمده ، زندگی معنا و مفهوم دیگری پیدا کرده است . متأسفانه در برخی از جوامع داشتن فرزند، به معنی پایان زندگی، پایان رابطه ی خوب، پایان رسیدگی به خود و مراقبت و مواظبت از خود و خوددوستی است . معلوم است که هرگونه آسیبی در این زمینه مستقیما متوجه فرزند خواهد شد . بنابراین فردی می تواند صاحب فرزند بشود که بداند زندگی به معنی خوب و بهتر و درستش آغاز شده تا این که پایان پذیرفته است.
مورد دهم_ ما در حقیقت به نوعی در خلق یک موجود شرکت می کنیم. خلق موجودی که به دست من و شما به عنوان پدر و مادر آغاز می شود و در ابتدای زندگی نقش ما بسیار مهم و اساسی است ، اما باید به او فرصت این را بدهیم ،که او که مخلوق خداست خالق خودش بشود، جهان را باید آن چنان برای او آماده کنیم ، و فرصت ها و امکانات را فراهم، که او بتواند از این طریق به برترین و بهترین صورت خودش برسد...