برای فرزندتان الگوی صداقت باشید. صداقت را باید در جزئی‌ترین مسائل زندگی هم رعایت کنید و حتی دروغ مصلحتی نگویید. فرزندتان باید یاد بگیرد که دروغگویی هیچ توجیهی ندارد و راستگویی ارزشی مطلق است که در همه حال باید رعایت شود. جایی در مسیر بزرگ شدن، بچه‌ها دروغ گفتن را یاد میگیرند، حتی ممکن است آن را از والدینشان هم یاد نگرفته باشند. تلویزیون، بچه‌های دیگر یا حتی بزرگترهای دیگر ممکن است باعث این نوع رفتارهای آن ها شده باشند. حتی می‌تواند یک نوع مکانیزم دفاعی برایشان باشد. اگر اهمیت صداقت را برایشان توضیح دهید و مطمئنشان سازید که همیشه برای شنیدن حرف‌هایشان آماده‌اید، آن وقت برایشان در دسترس‌تر خواهید بود مخصوصاً زمان‌هایی که می‌دانند کار اشتباهی انجام داده‌اند.
خیلی از بچه‌ها به خاطر ترس از فریادهای والدینشان یا کتک خوردن می‌ترسند واقعیت را با والدینشان در میان بگذارند. باید به آن ها بفهمانید که رفتار بد آن ها مطمئناً عواقبی خواهد داشت اما همیشه بخاطر اینکه شجاعت لازم برای گفتن واقعیت را داشته‌اند تحسینشان کنید. از همه مهم تر این که شما هم باید خود فردی صادق باشید زیرا اگر در شما بی‌صداقتی ببینند آن ها یاد خواهند گرفت.
قبل از هر چیز در شیوه‌های تربیتی‌تان تغییر ایجاد کنید. وقتی فرزندتان کار اشتباهی انجام می‌دهد، او را تنبیه کنید اما بگویید به خاطر راستگویی‌اش، در مجازات او تخفیف قائل می‌شوید. به او یاد دهید که راستگویی در هر حال، بهتر از دروغگویی است، حتی اگر عواقبی در پی داشته باشد.
برای تنبیه حد و مرز و سطحی قائل شوید و به خاطر هر اشتباه ریز و درشتی، او را به سختی تنبیه نکنید. اگر وقتی پاکنش را گم می‌کند به اندازه وقتی که مثلا به خواهر کوچکترش آسیب می‌زند، او را دعوا کنید به او یاد داده‌اید که برای در امان ماندن از هر تنبیهی، دروغ بگوید. حتی برای مسائل کوچک و کم اهمیت.
رابطه‌ای دوستانه با فرزندتان داشته باشید و فضا را طوری پیش ببرید که او بتواند به راحتی درباره اشتباهاتش، خواسته‌ها یا افکارش با شما صحبت کند. از فرزندتان بازجویی نکنید و وقتی می‌خواهید با صداقت چیزی را با شما درمیان بگذارد، دوستانه درباره موضوع با او صحبت کنید. در این صورت، احتمال اینکه به دروغ و پنهان کاری متوسل شود کمتر است.
مسئولیت‌پذیری را به او یاد دهید. به او بگویید هر کدام از ما اشتباهاتی داریم اما به هر حال باید مسئولیت کاری را که کرده‌ایم بپذیریم و اگر لازم است، به خاطرش عذرخواهی کرده یا تنبیه شویم. از سنین خیلی پایین با فرزندتان درباره ارزش صداقت صحبت کنید. به خاطر راستگویی‌هایش به او جایزه بدهید و بگویید چه عواقبی در انتظار افراد دروغگو است.
برای فرزندتان الگوی صداقت باشید. اگر خودتان صادق نباشید، نمی‌توانید انتظار داشته باشید که فرزندتان هم صداقت را یاد بگیرد. صداقت را باید در جزئی‌ترین مسائل زندگی هم رعایت کنید و حتی دروغ مصلحتی نگویید. فرزندتان باید یاد بگیرد که دروغگویی هیچ توجیهی ندارد و راستگویی ارزشی مطلق است که در همه حال باید رعایت شود.
گاهی دروغگویی کودک در قالب مبالغه و بزرگنمایی یک واقعیت است تا به این شیوه محبوبیت بیشتری پیدا کند. در این موارد، به هیچ عنوان به خیال‌پردازی‌های فرزندتان پر و بال ندهید و به او بگویید او را همین گونه که هست بیشتر دوست دارید تا اینکه بخواهد با دروغگویی تصویر بهتری از خودش نشان دهد.