درباره فواید بازی و نقش آن در
پرورش جسم و روح آنها، پژوهش های زیادی انجام شده است و کارشناسان و پژوهشگران به
این نتیجه روشن رسیده اند که بازی، نیاز اولیه و ضروری کودکان است و هر چه امکان
پرداختن آنها به بازی های سالم و سازنده بیشتر باشد، فکر و ذهن و جسم آنها بهتر
پرورش می یابد و خصوصیت های اجتماعی آنها بهبود می یابد.
هیچ زمانی جز سال های اولیه
زندگی، بازی تأثیر خود را نشان نمی دهد. پس توجه به سال های کودکی و تأثیر بازی،
ضرورت بسیاری دارد.
کودک هنگام بازی می تواند کشف کند چه کسی است و چه توانایی
هایی دارد، دنیا چیست و چگونه خود را باید با محیط هماهنگ کند. بازی می تواند به
کودک اعتماد به نفس دهد، بازی کردن بچه ها راهی است به سوی شکل گیــری شخصیتـی
سالم و مفید. در نتیجه برای این که کودک در آینــده، زندگی خوب و بالنده ای داشته
باشد، فرایند بازی بسیار ضروری است.
تعریف
بازی
به هر گونه فعالیت جسمی یا ذهنی
هدفداری که به صورت گروهی یا فردی انجام پذیرد و موجب کسب لذت و رفع نیازهای کودک
شود، بازی می گویند.
نقش
بازی در رشد اجتماعی کودک
1. موجب
ارتباط کودک با محیط بیرون می شود و دنیای اجتماعی او را گسترش می دهد.
2. موجب
شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت می شود.
3. همکاری،
همیاری و مشارکت کودک توسعه می یابد.
4. با
رعایت اصول و مقررات آشنا می شود.
5. همانند
سازی با بزرگسالان را می آموزد.
6. با
مفهوم سلسله مراتب آشنا شده و آن را رعایت می کند.
7. رقابت
را می آموزد و شکست را بطور واقعی تجربه می کند.
8. قدرت
ابراز وجود پیدا می کند و از ترس، کم رویی و خجالت بیهوده رها می شود.
9. حمایت
از افراد ضعیف را می آموزد.
نقش
بازی در رشد عاطفی
1. نیاز به
برتری جویی را ارضا می کند.
2. موجب
ابراز احساسات، عواطف، ترس ها و تردیدها، مهر و محبت، خشم و کینه و نگرانی ها می
شود.
3. تمایل
به جنگجویی و ستیزه گری را کم می کند.
4. برون
نگری کودک را افزایش می دهد.
نقش
بازی در رشد جسمی کودک
1. موجب
رشد هماهنگ دستگاه ها و اعضای مختلف بدن می شود.
2.
باعث
تقویت حواس کودک می شود.
3. نیرو و
انرژی بدن را به بهترین شکل مصرف می کند.
4. کودک به
توانمندی های فکری و و بدنی خود آگاهی پیدا می کند.
نقش
بازی در رشد ذهنی کودک
1. در
یادگیری زبان نقش بسزایی دارد.
2. در رشد
هوشی بسیار مهم تأثیر دارد.
3. با
مفاهیم ساخت، فضا و شکل آشنا می شود.
4. رفتارهای
هوشمندانه کودک تقویت می شود.
5.
موقعیت
استفاده از قوه ی تخیل در کودک به وجود می آید.
6.
زمینه ی
بهتر برای تفکر فراهم می آورد.