مهارتهای زندگی برای بزرگسالان
انواع
مهارتهای زندگی
:
سازمان بهداشت جهانی مهارتهای زندگی را با عناوین دهگانه زیر مشخص نموده است که برخورداری از هر یک از این مهارتها مستلزم دانستن، تمرین، و به کارگیری هرچه بیشتر در زندگی روزمره است.
مهارت خودآگاهی
مهارت همدلی
مهارت روابط بین فردی
مهارت ارتباط موثر
مهارت مقابله با استرس
مهارت مدیریت بر هیجان ها
مهارت حل مسئله
مهارت تصمیم گیری
مهارت تفکر خلاق
مهارت تفکر نقادانه
مهارت خودآگاهی:
"خودآگاهی" توانایی شناخت خود و آگاهی از خصوصیات، نقاط ضعف و قدرت، خواسته ها، ترس ها و انزجارها است. رشد خودآگاهی به فرد کمک میکند تا دریابد تحت استرس قرار دارد یا نه و این معمولا پیش شرط و شرط ضروری روابط اجتماعی و روابط بین فردی موثر و همدلانه است.
مهارت همدلی:
همدلی یعنی این که فرد بتواند زندگی دیگران را حتی زمانی که در آن شرایط قرار ندارد، درک کند. همدلی به فرد کمک میکند تا بتواند انسان های دیگر را حتی وقتی با آنها بسیار متفاوت است بپذیرد و به آنها احترام گذارد. همدلی روابط اجتماعی را بهبود می بخشد و به ایجاد رفتارهای حمایت کننده و پذیرنده، نسبت به انسانهای دیگر ، منجر می شود.
مهارت روابط بین فردی:
این توانایی به ایجاد روابط بین فردی مثبت و موثر فرد با انسانهای دیگر کمک میکند. یکی از موارد، توانایی ایجاد و ابقای روابط دوستانه است که در سلامت روانی و اجتماعی ، روابط گرم خانوادگی به عنوان یک منبع مهم حمایت اجتماعی و قطع روابط اجتماعی ناسالم نقش بسیار مهمی دارد.
مهارت ارتباط موثر :
این توانایی به فرد کمک میکند تا بتواند کلامی یا غیر کلامی و مناسب با فرهنگ ، جامعه و موقعیت خود را بیان نماید. بدیدن معنی که فرد بتوند نظرها، عقاید، خواسته ها، نیازها و هیجان های خود را ابراز و به هنگام نیاز بتواند از دیگران درخواست کمک و راهنمایی نماید. مهارت تقاضای کمک و راهنمایی از دیگران در مواقع ضروری ، از عوامل مهم یک رابطه سالم است.
مهارت مقابله با استرس:
این توانایی شامل شناخت استرس های مختالف زندگی و تاثیر آنها بر فرد است. شناسایی منابع استرس و نحوه تاثیر آن بر انسان، فرد را قادر میسازد تا با اعمال و موضع گیری های خود فشار و استرس را کاهش دهد.
مهارت مدیریت بر هیجان ها:
این توانایی فرد را قادر میشازد تا هیجانها را در خود و دیگران تشخیص دهد، نحوه تاثیر هیجان ها بر رفتار را بداند و بتواند واکنش مناسبی به هیجانهای مختلف نشان دهد. اگر با حالات هیجانی، مثل غم، خشم یا اضطراب درست برخورد نشود، این هیجانات تاثیر منفی بر سلامت جسمی و روانی خواهند گذاشت و برای سلامت پیامدهای منفی به دنبال خواهند داشت.
مهارت حل مسئله:
این توانایی فرد را قادر میسازد تا به طور موثری مسائل زندگی را حل نماید. مسائل مهم زندگی چنانچه حل نشده باقی بمانند، استرس روانی ایجاد میکنند که به فشار جسمانی نیز منجر میگردد.
مهارت تصمیم گیری:
این توانایی به فرد کمک میکند تا به نحو موثری در مورد مسائل زندگی تصمیم گیری نماید. اگر فردی بتواند فعالانه در مورد اعمالش تصمیم گیری نماید، جواب مختلف انتخابها را بررسی و پیامد هر انتخاب را ارزیابی کند، مسلما در سطوح بالاتر بهداشت روانی قرار خواهند گرفت.
نقش مهارتهای زندگی در ارتقای بهداشت روانی :
آموزش مهارتهای زندگی، فرد را قادر میسازد تا دانش، ارزشها و نگرش ها را به توانایی های بالفعل تبدیل کند مثل اینکه چه کاری باید بکند و چگونه آن را انجام دهد. مهارتهای زندگی توانایی توانایی هایی است کخ فرد را قادر میسازد انگیزه و رفتار سالم داشته باشد و فرصت و میدان انجام چنین مهارتهایی را نیز ایجاد مینماید. از این رو آموختن و به کار بستن این مهارتها، بر احساس فرد از خود و دیگران، به اندازه ادراک دیگران از وی اثر میگذارد. مهارتهای زندگی ، بر ادراک افراد از کفایت خود، اعتماد به نفس و عزت نفس اثر دارد. و بنابراین نقش مهمی در سلامت روان دارد. همراه با ارتقای سطح بهداشت روان ، انگیزه فرد از خود و دیگران، پیشگیری از بیماریهای روانی ، پیشگیری از مشکلات بهداشتی و مشکلات رفتاری افزایش میباد.