ادامه مقاله تربیت کودک - 2
اجازه بدهید که این مطلب را با بیان نکاتی در این زمینه که با شماره عرض می
کنم ، فقط به این دلیل که خاطرم آسوده باشد مطلب کاملن بیان شده خدمتتان
عرض کنم:
مورد اول- سلامت فیزیکی و
روانی است . یعنی کسی که مایل هست پدر و مادر بشود باید سلامت فیزیکی و
روانی خودش را چک کند و حتی در این زمینه آگاهی های لازم را به دست بیاورد .
مورددوم- باید مطمئن بشود
که روابط خوبی با همسرش و خویشاوندان خود دارد . به عبارت دیگر آمدن بچه
این روابط را به هم می ریزد و برخی از افراد را که در حاشیه و کنار بودند
دوباره به صحنه می آورد و مسائل و مشکلات حتی گذشته و یا پنهان شده را
آشکار می کند . بنابراین داشتن روابط خوب بین زن و مرد و داشتن روابط به تر
با خویشاوندان موضوع دوم هست .
مورد سوم- توافق درباره ی
داشتن کودک و زمان و وضعیت مربوط به آن است . به بیان دیگر در این گونه
موارد به هیچ وجه موافقت یکی و مخالفت دیگری نمی تواند مبنای انتخاب قرار
بگیرد، تا زمانی که هر دو با تمام وجودشان مایل به داشتن فرزند نیستند ، تا
زمانی که همه ی موانع برداشته نشده ، تا زمانی که در مورد اصول و اساس این
رابطه با هم توافق نکره اند داشتن فرزند اشکال بزرگی خواهد بود و گرفتاری
های فراوان را به دنبال خواهد داشت.
مورد چهارم-وضعیت اقتصادی
آن ها است که باید خاطرشان آسوده باشد که امکانات مالی لازم را جهت بزرگ
کردن فرزند دارند . در این زمینه خوش بختانه در شرایط عادی هزینه ی زیادی
فرزند ندارد ، بنابراین مایل نیستم که این تصور به وجود بیاید که باید از
نظر اقتصادی کاملن تامین ، نه تنها در حال که برای همیشه وجود داشته باشد،
ولی داشتن حداقل امکانات اقتصادی، مخصوصن با تغییراتی که در خانه پیدا می
شود و امکان کار نکردن یکی یا برخی از اوقات حتی هر دو را ممکن است به
صورتی که در گذشته بوده باید به حساب آورد.
مورد پنجم- عامل بعد
مساله آگاهی و مهربانی است ، به این معنا که من و شما بدانیم که اساس کار
تربیت 2 چیز است: یکی آگاهی و دانایی ماست، و دیگری مهربانی است. و مطمئن
باشیم که در زمینه ی آگاهی و مهربانی بهآن اصل و اساسی که لازم است در این
زمینه رسیده ایم و آماده ایم که موجود دیگری را به این جهان بیاوریم که با
آگاهی و مهربانی امکان دادن سلامت روانی و یا فراهم کردن شرایط زندگی او
را داشته باشیم.
مورد ششم- بدون تردید
داشتن وقت ، حوصله و انرژی است. برخی از ما اصولن برای خودمان هم حوصله
نداریم. برخی از ما حتی برای کارهای ضروری و لازم هم با مشکل روبه رو هستیم
. بسیاری از ما به دلیل ویژگی های روانی و حالاتمان احتمالن از انرژی لازم
برای اداره زندگیمان و خودمان برخوردار نیستیم . معلوم است که در چنین
شرایطی احتمالن بزرگ کردن کودک مسئله بسیار جدی خواهد بود.
مورد هفتم- مورد بعدی
مسئله وقت هست. بسیاری از ما هنوز مرحله درسمان ادامه دارد. بسیاری از ما
هنوز دوره های خاصی را باید بگذرانیم. افرادی هستند که به دلیل نوع کار،
سفری که دارند،انتظاراتی که از آن ها هست آن وقت لازم و اضافه را که باید
فراهم کنند که از آن طریق بتوانند به فرزندشان برسند را نخواهند داشت و
بدون تردید برای من و شما به عنوان کسی که مایلیم صاحب فرزند بشویم، فرزند
باید در اولویت ، یا ترجیح اصلی و اساسی زندگی قرار بگیرد. به این معنا که
برای من و شما مسئله فرزند باید اصل مقدم باشد زیرا سلامت و سعادت او کاملن
مرتبط و موکول به رفتار من و شما خواهد بود .
هشتم -من و شما باید
مطمئن باشیم که از حمایت و محبت دیگران برخورداریم. به عبارت دیگر این کاری
است ، یا باری است که به تنهایی به سامان نمی رسد و وجود و حضور افرادی که
می توانند با راهنمایی ،هدایت و حمایتشان من و شمارا کمک کنند ، ضروری است
و الا در برخی از موارد احساس تنهایی یا جدایی و یا نوع دیگری از زندگانی
می تواندن مسئله آفرین باشید.
نهم-من و شما باید مطمئن
باشیم که با تولد فرزند زندگی ما به نوعی آغاز شده، رابطه ما به طریقه ی
جدید و به تری به وجود آمده ، زندگی من و شما معنا و مفهوم دیگری پیدا کرده
. متأسفانه در برخی از جوامع داشتن یا پیدا کردن فرزند، به معنی پایان
زندگی، پایان رابطه ی خوب، پایان رسیدگی به خود و مراقبت و مواظبت از خود و
خوددوستی است . معلوم است که هرگونه آسیبی در این زمینه مستقیمن متوجه
فرزند خواهد شد . بنابراین فردی می تواند صاحب فرزند بشود که بداند زندگی
به معنی خوب و بهتر و درستش آغاز شده تا این که پایان پذیرفته است.
مورد دهم_ بالاخره باید
این گونه عرض کنم که من و شما در حقیقت به نوعی در خلق یک موجود شرکت می
کنیم. خلق موجودی که به دست من و شما به عنوان پدر و مادر آغاز می شود و در
ابتدای زندگی نقش من و شما بسیار مهم و ا ساسی است ، اما باید به او فرصت
این را بدهیم که او که مخلوق خداست خالق خودش بشود، جهان را باید آن چنان
برای او آماده کنیم ، و فرصت ها و امکانات را فراهم، که او بتواند از این
طریق به برترین و به ترین صورت خودش برسد.